Յուրաքանչյուր գիշերից հետո հաջորդում է լուսաբացը, այն նոր օրվա սկիսզբ է: Ամենատպավորիչ և ամենագեղեցիկ լուսաբացը եղել է ծաղկաձորում, որտեղ հանգստանում էինք ընտանիքով: Ողջ գիշերվա հոռդարտ անձրևից հետո, լուսաբացը այնքան հիասքանչ էր: Լուսամուտից նայում էի ու զմաjլվում այս բնության զարթոնքով, ամենուր տիրում էր լռությունը: Մեղմ զեփյուռը օրորում էր ամեն թուփ ու ծառ, կարծես իր հեքիաթային երգն էր երգում: Փողոցները դատարկ էին, լսվում էր միայն թռչունների դայլայլը: Օդը մաքուր էր և ջինջ: Այս լուսաբացը ամենատպավորիչ լուսաբացն էր իմ կյանքում:
ԼՈՒՍԱԲԱՑ
Լուսաբաց է, լուսաբաց,
Օդը ջինջ է, խոտը՝ թաց:
Օրը՝ զնգուն, ժպտերես,
Այս ինչե՞ր է բերել մեզ:
Միլենա Մանուչարյան 