Ավետիք Իսահակյանի «Լիլիթ» հրեական առասպելը հետաքրքիր փաստեր էր պարունակում: Իսահակյանը շատ հետաքրքիր երանգ է տվել և իր ձեռագրով գեղեցկացրել է այն: Ադամը պաշտում էր Լիլիթին, սակայն արդյոք ճիշտ կլիներ, որ Լիլիթը չսիրելով Ադամին ապրեր նրա հետ մեկտեղ: Լիլիթը գայթակղվում է Սատանայով և նրա հետ հեռանում, Ադամին միայնակ թողնելով: Այս ամենից հետո Աստված Ադամի համար ստեղծում է Եվային, որպեսզի իր բնույթով հնազանդ լինի նրան: Եվան հավատարիմ էր և սիրում էր Ադամին: Ու չնայած Ադամը նույնպես սիրում էր Եվային, բայց Լիլիթի կերպարը այդպես էլ չէր հեռանում նրա սրտից:
Այդ ամենը երևում է հետևյալ տողից՝
«Եվա» էին հնչում նրա շրթները, սակայն «Լիլիթ» էր արձագանքում նրա հոգին։
Միլենա Մանուչարյան 