Ճանապարհ — Կոմիտաս

Բարակ ուղին սողալով,

Ոտի տակին դողալով,
Ճամփի ծայրին բուսել է
Կյանքի ծառը շողալով։

 

Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի
Այս ճանապարհն Անհունի․․․
Մարդու, բույսի, գազանի
Եվ թևավոր թռչունի։

Աղբյուր — https://gisher.org/komitas-t1902.html

Լրացուցիչ աշխատանք

 

%d5%ac%d6%80%d5%a1%d6%81%d5%b8%d6%82%d6%81%d5%ab%d5%b9-%d5%a1%d5%b7%d5%ad%d5%a1%d5%bf%d5%a1%d5%b6%d6%84