Իմ կարծիքով, երջանկությունը մարդու կյանքի մի մասն է: Մարդու կյանքը ես առանց երջանկության չեմ պատկերացնում:
Երջանկությունը անբացատրելի զգացողություն է, այն կարող է մարդուն պարուրել ամեն րոպե, ամեն վայրկյան:
Ինձ համար երջանկությունը այն է, որ ունեմ լավ ծնողներ, լավ ընկերներ ու ընկերուհիներ, լավ ընտանիք: Ես երջանիկ եմ, որ ծնվել ու ապրում եմ հրաշալի ընտանքիում, որտեղ մեկս մյուսին փոխադարձ սիրում ու հարգում է:
Ես ունեմ տեսնելու, լսելու, զգալու,սիրելու, շփվելու, գրելու, կարդալու, խոսելու, քայլելու, երազելու կարողություն: Մի՞թե դա երջանկություն չէ:
Ես երջանիկ եմ, որ ամեն առավոտ տեսնում եմ լույսը, արևը, խաղաղ երկինքը…
Երջանիկ եմ, որ կարող եմ օգնել իմ ընտանիքին, ընկերներին և հարազատներին: Չէ՞ որ մարդու բարությունը ևս երջանկություն է: Օգնելով դիմացի մարդուն՝ ես ստանում եմ մեծ բավականություն:
Եվ կարծում եմ, որ մի փոքր դրական արարքից մարդ, պետք է իրեն զգա երջանիկ, գնահատելով այդ արարքը:
Երջանկությունը նման է հրաշքի, որին պետք է հավատալ և սպասել:
Միլենա Մանուչարյան 